مسعود رجوي رهبر مقاومت ايران |
براي ما مهم، ملت ايران است. حرف اول و
آخر از آن اين ملت است و بس. همانها كه از خميني نپذيرفتند كه مجاهدين و مقاومت
ايران دزد و جاسوس و منافق و بدتر از كافر و عوامل استكبار جهاني و ستون پنجم و
آلت دست عراق هستند، برچسب سخيف تروريستي را هم بهسرعت برقوباد، دود كردند.
اكنون بگذاريد هر كه ميخواهد، با اين
قبيل برچسبها، گلو پاره كند و سر خود را به صخرههاي دماوند بكوبد».
شمسالحق تبريزي از «فتنه» چه پرهيزي
اكنـون كـه بـرافكنـدي صـد فتنـه فـتانه
بگذاريد بدون ذرهيي مبالغه بگويم كه هر
يك از شما در اجتماع تاريخي «بهسوي پيروزي»، دستكم، از هزار تن در داخل ميهن
اشغال شده، نشان دارد.
يك لحظه فرض كنيد كه طلسم اختناق در
ايران آخوندزده شكسته و اجتماعات و انتخابات آزاد بدون هرگونه محدوديت، امكانپذير
است. در اينصورت بهسادگي ميتوان اين حقيقت را دريافت كه هر يك از شما قطعاً بيش
از هزار بار، تكثير وطنينانداز ميشود.
هركس كه در اين حقيقت ترديد دارد، همچنان
كه بارها و بارها گفتهايم، ميتواند بخت رژيم نامشروع آخوندي را در برابر مريم و
مقاومت برحق مردم ايران، در يك انتخابات آزاد تحت نظر ملل متحد بر اساس اصل حاكميت
مردم (و نه ولايت فقيه) در داخل ايران بيازمايد.
چيزي كه ربع قرن است بر آن پاي ميفشاريم
اما رژيم آخوندي هرگز به آن تن نداده و نخواهد داد.
ـ مگر اين رژيم و عوامل و همدستان و هم
خطانش نميگويند كه «مجاهدين پايگاه اجتماعي ندارند»!؟
بسيار خوب، پس چه باك از انتخابات آزاد
بر اساس اصل حاكميت مردم داريد!؟ و چرا رژيمتان از يك گردهمايي اين مقاومت در
شهرهاي آن سوي جهان يا در بيابانهاي عراق، اينچنين در هم ميريزد، ميترسد و پارس
ميكند!؟
علتش اين است كه اكنون علاوه بر مردم
ايران و مردم عراق، ميليونها تن از مردم كشورهاي اروپايي از طريق هزار نماينده
منتخب خود يا با امضا و ابرازنظر مستقيم، به حمايت شما آمدهاند. بهنحوي كه اگر
راهبند تروريستي برداشته شود، رژيم خوب ميداند كه بالمآل بند از بندش گسسته ميشود.
خامنهاي در مقام رئيسجمهور ارتجاع در
نماز جمعه اول بهمن1366 در باره ولايت فقيه و حوزه اختيارات آن بيپرده ميگفت:
«اكثريت مردم چه حقي دارندكه قانون اساسي را امضا و لازمالاجراكنند؟». در فاشيسم
ديني، آنچنانكه خميني صراحتاً در كتابش تعريف كرده است، ولايت فقيه عيناً در حكم
ولايت بر صغار و قيمومت محجورين است.
از اينجا ميتوان هم ميزان ترس رژيم از
انتخابات آزاد و هم ابعاد وحشت آن از مقاومت ايران را دريافت.
ما با رژيمي مواجهيم كه در همين ايام ائمه
جمعه و دژخيمان قضاييه آن، استان به استان اعلام ميكنند كه روزانه چندين نفر را
در ملأعام بهدار خواهند آويخت تا كنترل امنيتي از دست نرود. صراحتاً ميگويند كه
سركوب زنان به بهانه بدحجابي، قبل از هرچيز يك مشكل امنيتي مبرم را براي رژيمشان
حل ميكند. زيرا امنيت و موجوديت نظام ننگين آخوندي در خطر است.