مسعود رجوي رهبر مقاومت ايران |
ميخواهم به همه شما در هر كجا و در هر شرايطي كه هستيد، اين ملاك و معيار و اين خط قرمز و اين حصار حياتي و مرزبندي مقدس ملي و ميهني و ضرورت نگاهباني از آن را يادآوري كنم. در برخورد و تنظيم رابطه با همه افراد، اگر با دشمن مردم ايران و هلاككننده حرث و نسل اين ميهن خط قرمز و مرز سرخ دارد، قدمش به روي چشم. از دادن جان هم براي او دريغ نكنيد. اما اگر با اين رژيم كه پليدي و نحوست اول و آخر است، مرز سرخ ندارد، اگر با اين رژيم، بهنحوي درهم و همجبهه و همخط و همموضع شده و مرزبندي و روزه ملي و ميهني دربرابر اين رژيم را ولو بهاندازه يك قطره يا يك گرم و به اندازه يك قدم يا يك قلم شكسته باشد، هركس كه ميخواهد باشد، در هر رده و مقام و مرتبت و مسئوليتي هم كه بوده، خائن و خيانتپيشه حقيري بيش نيست. نبايد به او نزديك شد. نبايد به او ميدان داد. بايد او را افشا و طرد و تحريم كرد. ديگر شايسته هيچ اعتماد و احترامي كه از خون شهيدان سرچشمه گرفته نيست. اينجا، يعني بر سر سرخرگ وشريان حياتي مقاومت در برابر خميني و فاشيسم مذهبي، جايي نيست كه بين يك هموطن يا يك هوادار يا عضو يا مسئول اول مجاهدين و مسئول شورا كمترين تفاوتي باشد. هر هموطن،هر هوادار و هر نفر جديدالورود حق دارد و ميتواند و بايد هر روز و هر هفته و هر ماه و هر سال، در مورد اين خط قرمز عبورناپذير بين مقاومت و خيانت، همه مسئولان اين مقاومت و اين مجاهدين رابه محاسبه بكشد. نميشود به هموطنان و هواداران گفت كمك كنند، تظاهرات كنند، كتك بخورند، ناسزا و دشنام بشنوند، انواع و اقسام سختيها فشارها و ناملايمات و محدوديتها را تحمل كنند، اما در مورد اين سرخرگ حياتي بيتفاوت باشند و كاري به آن نداشته باشند. آخر اگر اين رژيم را هفت سال هم در نمكزار بخوابانيد، پاكشدني نيست. دست بزنيد نجس ميشويد. اگر هم ديديد كه كسي از سر جهل و ناداني كاري كرده است، بلادرنگ بگوييد دستش را و خودش را آب بكشد و قلب و روحش را از آلودگي پاكيزه و تطهير كند.