 |
| مسعود رجوي رهبر انقلاب نوين مردم ايران |
مسعود رجوي : واقعيت اين است كه از عهد قاجاريه تا امروز هيچ حكومتي در ايران، بالفعل به‌اندازه حكومت آخوندي، مورد حمايت كشورهاي غربي نبوده است. آن‌چنان‌كه مخالفانش را وكالتاً سركوب و بمباران و خلع سلاح و محصور و محدود كنند. شگفتا كه رژيم آخوندي نعره‌هاي «ضد‌استكباري» مي‌كشد اما تاوان عملي آن را ما پس مي‌دهيم! دشنام و برچسب و ناسزا و لجن‌پراكني در بي.بي.سي و بخش فارسي راديو فرانسه و راديو فردا و تلويزيون و صداي آمريكا نيز سهم ما بوده است! تا 5سال پيش رژيم دست‌كم 450عمليات تروريستي در خارج از ايران انجام داده بود. البته حالا ديگر بمبگذاريها و جنايتهايش در عراق و لبنان و فلسطين و يمن و افغانستان در عدد و رقم و حدّ و حساب نمي‌گنجد. در روز روشن در استانبول و رم و ژنو و پاريس و برلين و وين ترور مي‌كند، شگفتا كه مجاهدين و مقاومت ايران برچسب تروريستي مي‌خورند! مرحبا به دلارها و يوروهاي نفتي كه ابعاد ميلياردي آن به‌روشني نشان مي‌دهد هيچ حكومت دست نشانده‌يي در تاريخ ايران به اندازه حكومت آخوندي، منابع و عايدات كشور را به‌تاراج نداده است. منتظري پس از قتل‌عام زندانيان ما، به خميني نوشت كه مأموران و شكنجه‌گران اطلاعات شما روي شكنجه‌گران ساواك شاه را سفيدكردند! در زمينه‌هاي اقتصادي و اجتماعي و سياسي نيز وضع بر همين منوال است. چپاولگران و سركوبگران حكومت آخوندي نيز به مراتب روي دست دزدان و غارتگران دست‌نشانده شاهنشاهي بلند شده و زبان آنها را به طلبكاري باز گشوده‌اند! ولي‌فقيه و رئيس‌جمهور ارتجاع در پي بمب اتم از پيشرفتهاي خارق‌العاده علمي دم مي‌زنند. راستي كسي كه ورود رژيمش را به باشگاه اتمي و رسيدن به مرحله توليد صنعتي در چرخه سوخت هسته‌يي، جشن مي‌گيرد، چگونه است كه سالانه 5ميليارد دلار به واردات بنزين اختصاص مي‌دهد و دست آخر هم به سهميه‌بندي روزانه 3 ليتر مي‌رسد؟ قرار بود درآمد نفت را بر سرسفره‌ها بياورند اما اكنون همان سفره‌هاي بخور‌و‌نمير را هم پيش پاي بمب اتمي، جمع مي‌كنند. اين در حالي است كه هر دانشجوي شيمي و پتروشيمي به‌روشني مي‌داندكه پالايش نفت خام و توليد بنزين بارها و بارها از غني‌كردن اورانيوم ساده‌تر است. آن‌قدر كه اگر رژيم آخوندي يك رژيم ايراني مي‌بود، اگر بويي از ايران و مردم ايران و بويي از پيشرفت صنعتي به‌خاطر مردم ايران برده بود، بر روي درياي نفت، هيچ نيازي به واردات بنزين و ديگر مشتقات نفتي و صرف بيش از 100ميليارد دلار در سالهاي حاكميت آخوندي در اين خصوص نبود. دراين صورت گام تعيين‌كننده‌يي هم عليه بليه بيكاري در راستاي كار و اشتغال برداشته مي‌شد و توليدات ملي و صادرات بالمآل جهش مي‌نمود.
